Depois dos comunicados oficiais em castelhano, em francês e agora em inglês, num genuíno exercício da diplomacia do copy and paste, o português deixou de ser língua oficial para o Palácio das Necessidades.
Consta até que, num futuro próximo, notas, esclarecimentos e declarações oficiais sejam redigidos da direita para a esquerda, eventualmente em persa para garantir que Portugal não lamenta, nem discorda mas garante que دويچه وله / عبدی كلانتری: پس از آنکه اعلام شد وزارت امور خارجه آمريکا بودجهاى ۷۵ ميليون دلارى تقاضا کرده تا آن را صرف کارزار رسانهاى عليه رژيم ايران و کمک به گروههاى مخالف اين رژيم بکند، در آمريکا، در ميان سازمانها و جمعيتهاى ايرانىاى که خود را خواهان دموکراسى مىدانند، جنبش و جوشى به راه افتاده است. مجلهی «نيويورکر» اين هفته در گزارشى پانزده صفحهاى، تصويرى از اين فعالان تبعيدى و عملکرد آنها به دست داده و نيز استراتژىهاى مختلف کابينهی بوش را براى تغيير رژيم در ايران توصيف کرده است.
جنب و جوشى که اين روزها در ميان تبعيديان سياسى ايران به راه افتاده، موضوع گزارش بلندى در نشريهی نيويورکر (۶ مارس) است که عنوان نمايش معروف جيمز جويس را بر خود دارد و شخصيتهاى آن، کسانى هستند که با طرحها و تصميماتشان، و کمکهايى که از سياستگزاران آمريکايى مىگيرند، قصد تغيير رژيم و پياده کردن دموکراسى در ايران را دارند.
جنب و جوشى که اين روزها در ميان تبعيديان سياسى ايران به راه افتاده، موضوع گزارش بلندى در نشريهی نيويورکر (۶ مارس) است که عنوان نمايش معروف جيمز جويس را بر خود دارد و شخصيتهاى آن، کسانى هستند که با طرحها و تصميماتشان، و کمکهايى که از سياستگزاران آمريکايى مىگيرند، قصد تغيير رژيم و پياده کردن دموکراسى در ايران را دارند.
Sem comentários:
Enviar um comentário